Święto Niepodległości

Narodowe Święto Niepodległości obchodzimy corocznie dla upamiętnienia odzyskania niepodległości  przez Polskę w 1918 roku, po 123 latach niewoli pod zaborami (1795 – 1918). Wybór 11 listopada uzasadnić można zbiegiem wydarzeń w Polsce z zakończeniem I wojny światowej dzięki zawarciu rozejmu w Compiègne 11 listopada 1918, pieczętującego ostateczną klęskę Niemiec. Dzień wcześniej przybył do Warszawy Józef Piłsudski. W tych dwóch dniach, 10 i 11 listopada 1918, naród polski uświadomił sobie w pełni odzyskanie niepodległości, a nastrój głębokiego wzruszenia i entuzjazmu ogarnął kraj. Jędrzej Moraczewski opisał to słowami:

“Niepodobna oddać tego upojenia, tego szału radości, jaki ludność polską w tym momencie ogarnął. Po 120 latach prysły kordony. Nie ma „ich”. Wolność! Niepodległość! Zjednoczenie! Własne państwo! Na zawsze! Chaos? To nic. Będzie dobrze. Wszystko będzie, bo jesteśmy wolni od pijawek, złodziei, rabusiów, od czapki z bączkiem, będziemy sami sobą rządzili. (…) Cztery pokolenia nadaremno na tę chwilę czekały, piąte doczekało. (…)”.

Z okazji święta zapraszamy wszystkich do obejrzenia prezentacji przypominającej tamte chwile, fakty z historii Polski: 11 listopada prezentacja . 

Uczniowie naszej szkoły również uczcili święto tworząc prace graficzne, plastyczne, pisząc wiersze. Spośród nadesłanych przez młodych poetów wierszy nauczyciele języka polskiego wybrali następujące utwory:

I miejsce

,,Dziękuję nieznany żołnierzu”

 Dziękuję za wolność moją, przelaną krwią twoją.

 Dziękuję za beztroskie dziecięce lata, 

 Za to, że szczęśliwa mama, szczęśliwy tata.

 Dziękuję za to,że mogę tak po prostu uczyć się języka polskiego.

 Bez twej ofiary nie miałabym tego.

Aleksandra Wójcik, klasa 7c

II miejsce

„Moja Ojczyzna” 

Błękitne morze falujące w oddali,

Rozległe lasy mieniące się zielenią,

Potężne góry wznoszące się ku niebu,

Złociste zboża pachnące świeżym chlebem.

To właśnie ona moja ukochana,

Jak troskliwa matka dbająca o swe dziecię,

Daje mi wszystko co potrzebne do życia

A ja jestem wdzięczna, że jestem jej dzieckiem. 

Ty ziemio ojczysta styrana swym losem

Wydarta z rąk wroga krwią naszych przodków,

Dziś staję w szeregu i wychwalam Ciebie,

 Uroczyście ślubując przed całym narodem,

Iż Cię nie opuszczę, gdy będziesz w potrzebie.

Małgorzata Marzec, klasa 7a

III miejsce (ex aequo)

***

W naszej Polsce coś się dzieje!

Lecz ogromną mam nadzieję,

Że powróci do nas spokój,

Zapanuje wszędzie pokój .

Niepokoją mnie prostaty,

Wirusowe dziwne testy,

chce wolności  i spokoju,

Nie wiecznego niepokoju.

Walczymy godnie o nasz kraj,

Bo to nasz maleńki raj! 

Adrian Rostkowski, klasa 7b

***

Moja ojczyzna, kiedyś tak dumna i kolorowa,

teraz ponura, smutna, deszczowa.

Dziadkowie nasi dumnie walczyli

byśmy w tym kraju godnie żyli.

Lecz się to wszystko szybko skończyło

teraz jest pieniądz, kłamstwo, obłuda

Jeśli się jednak w całość złączymy

zawita znowu wolność i przyjaźń.  

Mateusz Poczekaj, klasa 7b

Wyróżnienie

Biały orzeł spogląda na nas z góry,

tu morze, tam jeziora, a tu góry.

My Pomorze swoje mamy 

ale całą Polskę kochamy.

Codziennie ją oglądamy i podziwiamy,

i z podziwem patrzymy na zmiany.

Rośnij w siłę ojczyzno miła,

abyś na mapie świata ciągle była.

Anna Stasiak, klasa 7b

Zapraszamy do obejrzenia ciekawych filmów opisujących historię Polski: filmy