Pozdrawiamy wszystkich, zdajemy sobie sprawę, że w obecnym czasie większość uczniów z radością odchodzi od komputera, po skończonych lekcjach on-line. Są jednak w społeczeństwie osoby spędzające zbyt dużo czasu przy grach komputerowych.
Dziś kilka słów pedagoga:szkolnego
Dziś, zamiast przebywać na świeżym powietrzu, młodzież coraz częściej wybiera alternatywną formę rozrywki – gry komputerowe. Dzięki nim łatwo przeżyć wiele pozytywnych emocji i zrelaksować się po męczącym dniu spędzonym w szkole. Niestety, bardzo szybko można się też od nich uzależnić.
Jak rozpoznać uzależnienie od gier komputerowych?
Nie każde dziecko, które gra (nawet dość często) jest uzależnione. Nasze obawy powinny wzbudzić następujące symptomy:
– dziecko spędza przy komputerze coraz więcej czasu, nie robiąc przerw i ograniczając inne aktywności (np. spotkania z kolegami, dotychczasowe zainteresowania, naukę, odrabianie lekcji, spanie, jedzenie);
– zaniedbuje obowiązki domowe i szkolne, jego oceny są słabsze;
– pojawiają się zmiany nastroju, problemy z koncentracją i zasypianiem, a także izolacja;
– kłamie na temat tego, jak długo grało;
– podczas prób ograniczenia korzystania z komputera reaguje rozdrażnieniem, agresją (werbalną, a czasem fizyczną) lub płaczem.
Uzależnienie od gier u dzieci: co zrobić?
Oto kilka zasad, których należy się trzymać, aby pomóc dziecku uwolnić się ze szponów nałogu.
- Stosujmy zasadę: najpierw obowiązki, potem komputer. I bądźmy konsekwentni.
- Jeśli komputer stoi w pokoju dziecka, przenieśmy go do salonu lub w inne miejsce, które uniemożliwia izolowanie się od otoczenia.
- Ustalmy, że dziecko może korzystać z komputera tylko wtedy, gdy jesteśmy w domu.
- Określmy, ile godzin dziennie dziecko może spędzić przy komputerze. Możemy też zastosować metodę stopniowego ograniczania czasu, tzn. jeśli w poniedziałek nasza pociecha grała przez cztery godziny, we wtorek postarajmy się, by grała trzy i pół, w środę trzy, aż uzyskamy wyznaczony wcześniej przedział. Ustalmy też, że co pół godziny musi zrobić sobie przerwę.
- Spędzajmy z dzieckiem więcej czasu, pokazujmy, jak gry można zastąpić innymi czynnościami (wypróbujmy np. ciekawe gry planszowe, wspólnie czytajmy), rozwijajmy jego zainteresowania bez użycia komputera. Zapraszajmy do domu jego koleżanki i kolegów, starajmy się, by uprawiało jakiś sport, a za postępy w walce z nałogiem chwalmy i nagradzajmy (oczywiście teraz pamiętajmy o ograniczeniach, środkach bezpieczeństwa związanych z epidemią).
A przede wszystkim sami dajmy dobry przykład – odłóżmy na bok tablet i pilot do telewizora. Będziemy nie tylko wzorem dla dziecka, ale też wzmocnimy więzi rodzinne.
