JAK MĄDRZE REAGOWAĆ, GDY NASZE DZIECKO KŁAMIE…
Dzieci kłamią ze strachu, wstydu. Czasem to forma zwrócenia na siebie uwagi.
Zawsze jest jakiś powód. Najważniejsze to odkryć go i rozmawiać.
Za każdym razem, gdy pytasz swoje dziecko, czy jest coś zadane na jutro, słyszysz przekonujące “nie, mamo”. A następnego dnia dowiadujesz się, że dziecko dostało jedynkę za nieodrobioną pracę domową. Może denerwujesz się, bo maluch naopowiadał w przedszkolu, że mama i tata go biją i nie dają jeść.
A to nie ma nic wspólnego z prawdą. Przecież nie zrobilibyście czegoś takiego! Wiele dzieci mija się z prawdą. Niektóre opowiadają niestworzone historie o sobie, swoich bliskich. Inne plączą się, odpowiadając na pytania lub twardo przekonują, że to nie ich wina tylko brata, babci czy wymyślonego przyjaciela.
Kiedy sytuacja powtarza się, a upomnienia nie dają rezultatów, zastanawiasz się, co robić. Kłamstwo to świadome fałszywe przedstawianie faktów, by uzyskać określony cel. Takie działanie rzadko się zdarza u dzieci. Za ich kłamstwami kryje się jakiś powód.
To ukryta informacja o tym, co przeżywają, co dzieje się w ich życiu. Kłamią, bo nie zawsze potrafią radzić sobie z lękiem, wstydem. Gdy dziecko nie mówi prawdy, spróbuj dociec, w czym naprawdę tkwi problem. A potem spokojnie reaguj.
FANTAZJUJĄCY PRZEDSZKOLAK
Wyobraźnia małego dziecka jest bardzo bujna. Dla niego nie ma granicy między tym, co rzeczywiste, a tym, co nierealne. Maluch żyje głównie w świecie fikcji, bajek. Takie zachowanie trudno nazwać kłamstwem. To fantazjowanie – normalny etap w rozwoju.
Jak reagować:
– obserwuj ze zrozumieniem dziecko,
– nie wyśmiewaj,
– delikatnie urealniaj,
– pokaż, że nie dasz się oszukać.
OSZUKUJĄCY UCZEŃ PODSTAWÓWKI
Mały uczeń jest już bardziej świadomy tego, czym jest kłamstwo. Odkrywa też, że może je wykorzystywać, by odnieść jakąś korzyść. Jednak w większości nie jest to działanie z premedytacją. To raczej jego sposób, by wybrnąć z jakiejś niezręcznej, niedogodnej sytuacji. Poradzić sobie z problemem.
Jak reagować:
– poznaj przyczyny,
– daj dobry przykład,
– dotrzymuj obietnic,
– wyjaśnij, że kłamstwo rani,
– chwal za szczerość.
KŁAMIĄCY NASTOLATEK
Dorastające dziecko potrafi już świadomie manipulować faktami. Świetnie wie, że to szybki i wygodny sposób osiągnięcia celu i określonych korzyści. Doskonali umiejętność oceniania sytuacji, analizowania. Widzi, że normy społeczne bywają ograniczone do pewnych miejsc, sytuacji, a dorośli często je łamią.
Jak reagować:
– zrozum, dlaczego nastolatek kłamie,
– spokojnie rozmawiaj,
– nie osądzaj,
– buduj zaufanie.
Polecamy stronę do ćwiczeń logopedycznych: http://www.superbelfrzy.edu.pl/tag/logopedia/